ارزیابی اثربخشی (بیرونی) برنامه‌های آموزش تخصصی رشته پیشگیری انتظامی

زمینه و هدف: کیفیت آموزش و پرورش از دغدغه‌هایی است که همواره نظام‌های آموزشی برای دست‌یابی به آن تلاش می‌کنند. ارتقای مستمر کیفیت آموزش عالی مستلزم انجام ارزیابی آموزشی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارزیابی اثربخشی آموزش‌های تخصصی دانشجویان مصوب کارشناسی رشته پیشگیری انتظامی صورت گرفته است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی- پیمایشی بوده که با استفاده از پرسش‌نامه محقق‌ساخته، تعداد 73 نفر از سوی فرماندهان بلافصل (محیط کار) به عنوان جامعه آماری به صورت تمام شمار انتخاب و مورد ارزشیابی قرار گرفته است. برای گردآوری مطالب نظری از روش کتابخانه و برای استخراج مؤلفه‌ها و ابعاد اصلی متغیرهای پژوهش از روش مصاحبه با مدیران و فرماندهان حوزه پیشگیری انتظامی استفاده شده است و برای سنجش پایایی پرسش‌نامه از  طریق نرم‌افزارSPSS  ضریب آلفای کرونباخ کل 907/0 به‌دست آمده که نشان‌دهنده وجود پایایی بالایی برای پرسش‌نامه است و به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، در این پژوهش از روش‌های توصیفی و آزمون‌های استنباطیT  و فریدمن  استفاده شده است. یافته‌ها: بر اساس نظرات فرماندهان بلافصل از بین شش مؤلفه طراحی شده برای ارزیابی اهداف کلی برنامه آموزش‌های تخصصی دوره کارشناسی مصوب رسته انتظامی به ترتیب «ارتقای دانش تخصصی و مهارت» بالاترین میزان تحقق و «توانایی تصدی مشاغل متناسب» کمترین میزان تحقق را داشته است. در خصوص اهداف تخصصی دوره آموزشی مذکور مؤلفه «رعایت اصول و آداب و منش انتظامی» بالاترین میزان تحقق و مؤلفه «توانایی درک و تفسیر محیط اجتماعی» کمترین میزان تحقق را داشته است.  نتیجه‌گیری: بر اساس ارزیابی رتبه‌بندی حاصله از مهارت‌های کلیدی طراحی شده از منظر فرماندهان بلافصل، مهارت «بازرسی بدنی و دستبند زدن» به‌عنوان ضروری‌ترین مهارت ارزیابی و مهارت «صف جمع و احترامات نظامی» به‌عنوان کم‌اهمیت‌ترین مهارت مورد نیاز، ارزیابی شده است.